Volgens Wikipedia is migraine: “een neurovasculaire aandoening waarbij aanvallen ontstaan door neurale prikkelingen die na een plotse tijdelijke vernauwing, een verwijding van de bloedvaten tot gevolg heeft.” Het voorkomen van een aura dat meestal voorafgaat aan de hoofdpijn wordt verklaard door het tijdelijke zuurstoftekort van het brein. Nadat het zuurstoftekort wordt opgeheven door verwijding van de bloedvaten ontstaat vervolgens vochtuittreding in het brein. Hierdoor komt er druk op de zenuwcellen, wat de bekende kloppende hoofdpijn veroorzaakt.

Migraine komt veel voor, in Westerse landen ligt het gemiddelde op 11% van de bevolking. Hierbij is erg opvallend dat bij de bevolking van Nederland migraine aanmerkelijk meer voorkomt dan in alle andere Europese landen.

Migraine als ziekte, iets abnormaals wat je bij toeval krijgt of familiaire aanleg een rol speelt. Dat is hoe de meeste mensen denken over het ontstaan van migraine. Bij onderzoek naar genen die een rol spelen bij migraine blijken deze niet afwijkend te zijn. De betrokken genen zijn namelijk oergenen die ons brein beschermen tegen toxische stoffen. Deze genen zijn bij de meeste mensen aanwezig, alleen bij patiënten met migraine te actief. De reden hiervoor zal ik hieronder uitleggen bij de orthomoleculaire verklaring voor migraine.

In de orthomoleculaire geneeskunde kijken we naar de oorzaken die hebben geleid tot een verstoring van een normaal beschermingsmechanisme van het brein tegen toxische stoffen. Uit onderzoek komt naar voren dat meer dan 90% van patiënten met ernstige migraine een traumatische ervaring(en) in de jeugd heeft meegemaakt. Hierdoor ontwikkelen mensen zich extra sensitief om gevaar tijdig te kunnen vermijden. Dit betreft met name ook het reukzintuig, waardoor mensen met migraine (gevaar) erg goed ruiken.