Hart- en vaatziekten is een verzamelnaam voor ontstekingsziekten van de slagaders. De medische term hiervoor is atherosclerose. Door deze ontstekingen kan zich vet gaan ophogen aan de binnenbekleding van de slagaders. Dit is een sluipend ziekteproces waarbij de slagaders langzaam vernauwd raken en er steeds minder bloed door het vat kan stromen. Hierdoor kan er minder zuurstof naar de achterliggende organen en/of spieren, waardoor deze minder goed kunnen functioneren. Het acute gevaar is dat een verdikt vat openscheurt en daardoor stofjes vrijkomen die de samenklontering van het bloed uitlokken. Hierdoor kan het vat helemaal afgesloten raken en ontstaat er een infarct.
De gevolgen van hart- en vaatziekten kunnen zich door het hele lichaam manifesteren. Belangrijke organen die hierdoor aangedaan kunnen raken zijn het hart, de hersenen, de benen en de nieren. Het is echter nooit zo dat hart- en vaatziekten zich beperken tot een enkel orgaan. Het betreft hier een ontstekingsziekte die alle slagaders aantast. Daarom bied een interventie zoals dotteren, hoe belangrijk ook, eigenlijk geen oplossing voor het achterliggende probleem.
De belangrijkste risicofactoren voor hart- en vaatziekten zijn: roken, suikerziekte (diabetes mellitus), een hoog cholesterol, hoge bloeddruk en familiaire belasting. Dit zijn de 5 klassieke risicofactoren. De laatste jaren blijkt uit onderzoek echter dat er meer zaken een belangrijke relatie hebben met het ontstaan van hart- en vaatziekten. De meest kenmerkende voorbeelden zijn reumatische ziekten, een voornamelijk zittende leefstijl en het hebben van een verhoogd homocysteïne. Over die laatste leg hieronder bij de orthomoleculaire verklaring van hart- en vaatziekten meer uit. De zittende leefstijl, die wij in het westen met onze kantoorbanen en gemotoriseerd vervoer hebben aangenomen, blijkt uit recent onderzoek een risicofactor voor hart- en vaatziekten te zijn die zelfs vergelijkbaar is met roken.